واژینیسموس کشش غیرارادی واژن است. افراد در شروع رابطه جنسی، در حین قرار دادن تامپون یا هنگام معاینه لگن، آن را تجربه می کنند. واژینیسموس می تواند مقاربت را دردناک کند (دیسپارونی). کگل، گشادکننده‌های واژن و درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌توانند به آرامش عضلات و توقف اسپاسم کمک کنند.

واژینیسموس

واژینیسموس منقبض یا کشش غیرارادی عضلات اطراف واژن است. واژن بخشی از دستگاه تناسلی زنان است. قسمت پایینی رحم (دهانه رحم) را به قسمت بیرونی بدن متصل می کند.

این اسپاسم‌های عضلانی ناخواسته زمانی اتفاق می‌افتند که چیزی – آلت تناسلی، انگشت، تامپون یا ابزار پزشکی – سعی می‌کند به واژن نفوذ کند. اسپاسم ممکن است خفیف ناراحت کننده یا بسیار دردناک باشد.

انواع

انواع مختلفی از درد ناحیه تناسلی یا لگنی وجود دارد و می تواند افراد در سنین مختلف را تحت تاثیر قرار دهد. متخصصان مراقبت های بهداشتی واژینیسموس را به دو دسته تقسیم می کنند منبع مورد اعتماد: اولیه و ثانویه.

واژینیسموس اولیه
این یک وضعیت مادام العمر است. واژینیسوموس زمانی اولیه است که فرد هرگز دخول واژینال را بدون درد تجربه نکرده باشد. این وضعیت همچنین ممکن است انجام معاینه زنان را برای فرد دشوار کند.

در طول رابطه جنسی، شریک جنسی قادر به وارد کردن چیزی به واژن نیست. فرد ممکن است درد، سوزش یا اسپاسم عضلانی عمومی را تجربه کند. هنگامی که تلاش برای ورود واژن متوقف شود، علائم متوقف می شود.

واژینیسموس ثانویه
فرد مبتلا به این نوع واژینیسموس قبلاً دخول واژینال بدون درد را تجربه کرده است اما شروع به تجربه درد می کند. واژینیسموس همیشه وجود نداشته است. ممکن است در هر مرحله از زندگی رخ دهد و ممکن است قبلاً اتفاق نیفتاده باشد.

این معمولاً از یک رویداد خاص مانند عفونت، یائسگی، یک وضعیت پزشکی، جراحی یا زایمان ناشی می شود.

حتی پس از اینکه پزشک با موفقیت هر بیماری زمینه‌ای را درمان کرد، اگر بدن برای پاسخ دادن به این روش شرطی شده باشد، درد می‌تواند ادامه یابد. واژینیسموس همچنین می تواند منبع قابل اعتمادی داشته باشد

واژینیسموس چقدر شایع است؟

کارشناسان نمی دانند چند نفر به واژینیسموس مبتلا هستند. بسیاری از مردم ممکن است از صحبت کردن در مورد مشکل با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود خجالت بکشند.

چه کسانی ممکن است به واژینیسموس مبتلا شوند؟
علائم واژینیسموس ممکن است در اواخر سالهای نوجوانی یا اوایل بزرگسالی زمانی که فرد برای اولین بار رابطه جنسی برقرار می کند ظاهر شود. این عارضه همچنین می‌تواند اولین باری که فرد سعی می‌کند تامپون را وارد کند یا معاینه لگنی در مطب ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی انجام دهد، رخ دهد.

برخی از زنان در اواخر عمر دچار واژینیسموس می شوند. ممکن است بعد از سال ها بدون هیچ مشکلی اتفاق بیفتد. اسپاسم یا ناراحتی ممکن است هر زمان که نفوذ واژن وجود داشته باشد رخ دهد. یا ممکن است آنها را فقط در زمان های خاصی مانند معاینه جنسی یا لگن داشته باشید.

علت واژینیسموس

کارشناسان مراقبت های بهداشتی مطمئن نیستند که چرا برخی افراد واژینیسموس را تجربه می کنند. می تواند باعث مشکلات جسمی، روانی و جنسی شود. عفونت های مثانه، عفونت های ادراری و عفونت های مخمری می توانند درد واژینیسموس را بدتر کنند.

عواملی که ممکن است به واژینیسموس کمک کنند عبارتند از:

اختلالات اضطرابی.
آسیب های زایمان، مانند پارگی واژن.
جراحی قبلی
ترس از رابطه جنسی یا احساسات منفی در مورد رابطه جنسی، شاید به دلیل سوء استفاده جنسی در گذشته، تجاوز جنسی یا تروما.

چه شرایطی شبیه واژینیسموس است؟

این مشکلات می توانند علائمی مشابه واژینیسموس ایجاد کنند:

آتروفی واژن: کمبود استروژن پس از یائسگی باعث نازک شدن و خشک شدن پوشش واژن می شود (آتروفی واژن).
وستیبولیت ولوار (ویستیبولودینیا تحریک شده): این وضعیت باعث ایجاد رابطه جنسی دردناک (دیسپارونی) می شود. افراد ممکن است در تمام طول تجربه در اثر دخول اولیه درد داشته باشند.

علائم واژینیسموس

علائم واژینیسموس عبارتند از:

ناراحتی یا درد در هنگام دخول به واژن.
ناتوانی در رابطه جنسی یا معاینه لگن به دلیل اسپاسم یا درد عضلانی واژن.
مقاربت دردناک
در صورت داشتن رابطه جنسی دردناک یا درد هنگام قرار دادن تامپون، باید به پزشک مراجعه کنید. این احساسات طبیعی نیستند

تشخیص واژینیسموس

تشخیص واژینیسموس معمولاً با توصیف علائم شروع می شود. پزشک شما احتمالاً از شما خواهد پرسید:

وقتی برای اولین بار متوجه مشکل شدید
هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد
چیزی که به نظر می رسد آن را تحریک می کند
به طور معمول، پزشک شما همچنین در مورد سابقه جنسی شما می پرسد، که ممکن است شامل سوالاتی در مورد اینکه آیا تا به حال آسیب یا سوء استفاده جنسی را تجربه کرده اید یا خیر.

به طور کلی تشخیص و درمان واژینیسموس نیاز به معاینه لگنی دارد.

معمولاً برای زنان مبتلا به واژینیسموس عصبی یا ترس از معاینه لگنی است. اگر پزشک معاینه لگن را توصیه کرد، می‌توانید راه‌هایی را برای راحت‌تر کردن معاینه برای خود در میان بگذارید.

برخی از خانم ها ترجیح می دهند از رکاب استفاده نکنند و برای امتحان از حالت های مختلف بدنی استفاده کنند. اگر بتوانید از یک آینه برای دیدن کارهایی که پزشکتان انجام می دهد استفاده کنید، ممکن است احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

زمانی که پزشک مشکوک به واژینیسموس باشد، معمولاً معاینه را تا جایی که می‌تواند به آرامی انجام می‌دهد.

آنها ممکن است به شما کمک کنند که دست یا ابزار پزشکی آنها را به داخل واژن هدایت کنید تا دخول راحت تر شود. می‌توانید از پزشک خود بخواهید که هر مرحله از معاینه را برای شما توضیح دهد.

در طول معاینه، پزشک شما هر گونه نشانه عفونت یا جای زخم را بررسی می کند.

در واژینیسموس، هیچ دلیل فیزیکی برای انقباض عضلات واژن وجود ندارد. این بدان معناست که اگر واژینیسموس دارید، پزشک دلیل دیگری برای علائم شما پیدا نخواهد کرد.

واژینیسموس چگونه مدیریت یا درمان می شود؟

درمان‌های واژینیسموس بر کاهش رفلکس ماهیچه‌های شما تمرکز دارد که باعث کشش آنها می‌شود. درمان‌ها همچنین اضطراب یا ترس‌هایی را که به واژینیسموس کمک می‌کنند، برطرف می‌کنند.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند مورد از این درمان ها را توصیه کند:

درمان موضعی: لیدوکائین موضعی یا کرم های ترکیبی ممکن است به کاهش درد مرتبط با این بیماری کمک کند.

فیزیوتراپی کف لگن: یک فیزیوتراپ به شما یاد می دهد که چگونه عضلات کف لگن خود را شل کنید.

درمان گشادکننده واژن: گشادکننده‌های واژن دستگاه‌هایی لوله‌ای شکل هستند که در اندازه‌های مختلف وجود دارند. هدف اصلی آنها کشش واژن است. افراد مبتلا به واژینیسموس از گشادکننده‌ها استفاده می‌کنند تا راحت‌تر و حساسیت کمتری نسبت به نفوذ واژن داشته باشند. ارائه دهنده شما ممکن است توصیه کند ابتدا از کرم بی حس کننده موضعی در قسمت بیرونی واژن استفاده کنید تا کار گذاشتن آن آسان تر شود.

درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT به شما کمک می کند تا درک کنید که چگونه افکار شما بر احساسات و رفتارهای شما تأثیر می گذارد. این یک درمان موثر برای اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است.

سکس درمانی: درمانگران جنسی آموزش دیده با افراد و زوج ها کار می کنند تا به آنها کمک کنند تا دوباره از روابط جنسی خود لذت ببرند.

سایر راه های درمانی

راه های اضافی برای درمان واژینیسموس عبارتند از:

آموزش و مشاوره: ارائه اطلاعات در مورد آناتومی جنسی و چرخه پاسخ جنسی می تواند به افراد در درک درد و فرآیندهایی که بدنشان طی می کند کمک کند.

بوتاکس: یک بررسی تحقیقاتی در سال 2019 نشان می دهد که بوتاکس ممکن است علائم واژینیسموس را بهبود بخشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این نتیجه ضروری است.

فرکانس رادیویی پالسی: این یک درمان نسبتاً جدید است که معمولاً برای دردهای عصبی استفاده می شود. تحقیقات محدودی پتانسیل بهبود را در نتیجه این درمان نشان داده است.

جراحی: این بسیار نادر است و معمولاً تنها در صورتی ضروری است که مشکلی در واژن وجود داشته باشد که شبیه علائم واژینیسموس باشد.

از آنجایی که علل واژینیسموس می تواند بسیار چند وجهی باشد، درمان باید بر روی عوامل فیزیکی و روانی متمرکز شود. ممکن است یک فرد نیاز به کار با یک درمانگر یا روانپزشک داشته باشد که ممکن است داروهایی را توصیه کند که می تواند شرایط زمینه ای سلامت روان را درمان کند.

هر کسی که نگران علائم مربوط به واژینیسموس است باید برای ارزیابی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کند.

عوارض

واژینیسموس می تواند بر زندگی جنسی و روابط شما با همسرتان تأثیر بگذارد. می تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد و منجر به افزایش اضطراب شود. اگر در تلاش برای باردار شدن هستید، واژینیسموس ممکن است باردار شدن را دشوارتر کند.

عوامل خطر

عوامل خطر فیزیکی عبارتند از:

زایمان
سلامت ضعیف
وجود شرایط مشابه در اعضای خانواده
سابقه UTI یا عفونت های مخمری
سندرم های درد مزمن
اندومتریوز
شرایط سلامت روان
استرس یا اضطراب

عوامل خطر روانی و اجتماعی:

آسیب های ناشی از تجاوز جنسی یا سوء استفاده جنسی در دوران کودکی

تروما ناشی از معاینه زنان یا سایر روش های پزشکی شامل قرار دادن واژن

آسیب ناشی از عوامل مختلف اقتصادی یا اجتماعی

ادراکات منفی از رابطه جنسی یا باور به افسانه های جنسی

سوء استفاده جنسی یا فیزیکی، از جمله توسط یک شریک عاشقانه یا یکی از اعضای خانواده

مشکلات دیگر در رابطه عاشقانه

مشکلات عاطفی

خلاصه

اختلال در عملکرد جنسی می تواند بر روابط تأثیر بگذارد. فعال بودن و دریافت درمان می تواند در نجات یک ازدواج یا رابطه بسیار مهم باشد.

مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ چیز برای خجالت وجود ندارد. صحبت کردن با شریک زندگی خود در مورد احساسات و ترس های خود در مورد رابطه جنسی ممکن است به شما کمک کند احساس آرامش بیشتری داشته باشید.

پزشک یا درمانگر شما می تواند راه هایی را برای غلبه بر واژینیسموس به شما ارائه دهد. بسیاری از افراد بهبود می یابند و به زندگی جنسی شادی ادامه می دهند.

برنامه ریزی جلسات درمانی با یک متخصص جنسی ممکن است مفید باشد. استفاده از روغن کاری یا برخی از موقعیت های جنسی می تواند به راحت تر شدن رابطه جنسی کمک کند.

آزمایش کنید و ببینید چه چیزی برای شما و شریک زندگیتان مفید است.