عفونت قارچی هر بیماری یا شرایطی است که از یک قارچ به آن مبتلا می شوید. آنها معمولاً پوست، مو، ناخن یا غشاهای مخاطی شما را تحت تأثیر قرار می دهند اما می توانند ریه ها یا سایر قسمت های بدن شما را نیز آلوده کنند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های قارچی هستید. معمولاً از داروهای ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شود.

قارچ ها

قارچ ها موجودات زنده ای هستند که جدا از گیاهان یا حیوانات طبقه بندی می شوند. آنها با پخش یا فرستادن هاگ به هوا یا محیط حرکت می کنند. بسیاری از قارچ ها به طور طبیعی در بدن ما (دهان، دستگاه گوارش، پوست) زندگی می کنند اما تحت شرایط خاصی می توانند بیش از حد رشد کنند.

دانشمندان تخمین می زنند که میلیون ها قارچ در جهان وجود دارد، اما تنها تعداد کمی از آنها باعث ایجاد بیماری در افراد می شوند. این شامل مخمرها و کپک های خاصی می شود.

عفونت قارچی چگونه به نظر می رسد؟
عفونت های قارچی روی پوست یا در پوست شما می توانند قرمز، متورم یا برآمده به نظر برسند. آنها می توانند مانند راش به نظر برسند یا ممکن است بتوانید توده ای را زیر پوست خود مشاهده کنید. عفونت‌های قارچی در ناخن‌ها می‌تواند باعث تغییر رنگ (زرد، قهوه‌ای یا سفید)، ضخیم یا ترک‌خوردگی آن‌ها شود. عفونت های قارچی در دهان یا گلو می تواند باعث ایجاد یک پوشش یا لکه های سفید شود.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های قارچی هستند؟

هر کسی ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شود، به خصوص عفونت هایی که روی پوست یا ناخن های شما تأثیر می گذارد. عفونت های قارچی در نقاطی از بدن که رطوبت را به دام می اندازند یا اصطکاک زیادی دارند، شایع تر است. اگر گردش خون ضعیف یا دیابت دارید، یا اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستید، به خصوص عفونت های شدید:

• HIV/AIDS.
• سرطان یا درمان های سرطان.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (برای شرایط خودایمنی یا پیوند اعضا، سلول های بنیادی یا مغز استخوان).

آیا عفونت قارچی جدی است؟
شایع‌ترین عفونت‌های قارچی، مانند عفونت‌های روی پوست یا ناخن‌ها، معمولاً جدی نیستند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های جدی ناشی از عفونت های قارچی خاص هستید.

انواع عفونت های قارچی

عفونت‌های قارچی می‌توانند روی سطح پوست، ناخن‌ها یا غشاهای مخاطی (سطحی یا مخاطی)، زیر پوست (زیر جلدی) یا در داخل سایر اعضای بدن شما – مانند ریه‌ها، مغز یا قلب (عفونت عمیق) باشند.

عفونت های قارچی سطحی

عفونت های قارچی سطحی روی ناخن ها، پوست و غشاهای مخاطی شما (مانند دهان، گلو یا واژن) تأثیر می گذارد.

اگر قارچ وارد بریدگی یا زخم شود، معمولاً در اثر آسیب در حین کار با گیاهان (مانند خراش ناشی از خار) می توانید به عفونت قارچی زیر سطح پوست خود (زیر جلدی) مبتلا شوید. آنها باعث ایجاد بثورات، زخم و سایر علائم روی پوست شما می شوند.

عفونت های قارچی زیر جلدی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان شایع تر است. مثالها عبارتند از:

اسپوروتریکوزیس (بیماری باغبان گل رز): قارچ اسپوروتریکس باعث اسپوروتریکوزیس می شود. شما همچنین می توانید اسپوروتریکوزیس را در ریه ها یا سایر قسمت های بدن خود داشته باشید.

کروموبلاستومیکوز: بسیاری از قارچ های مختلف می توانند باعث ایجاد کروموبلاستومیکوز شوند. می تواند باعث عفونت های طولانی مدت (مزمن) پوست شود. به ندرت به سایر نقاط بدن شما سرایت می کند.

یومیستوما: بسیاری از قارچ های مختلف می توانند باعث یومیستوما شوند. اغلب پاهای شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

عفونت های قارچی عمیق

عفونت‌های قارچی عمیق در مکان‌هایی غیر از پوست مانند ریه‌ها، خون، مجاری ادراری یا مغز مشاهده می‌شوند. برخی عفونت‌های فرصت‌طلب هستند، به این معنی که معمولاً فقط در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد بیماری می‌کنند.

عفونت های قارچی عمیق یا تهاجمی عبارتند از:

هیستوپلاسموز هیستوپلاسما، قارچی که باعث هیستوپلاسموز می شود، می تواند ریه ها، مغز یا سایر قسمت های بدن شما را آلوده کند. معمولاً در دره های رودخانه اوهایو و می سی سی پی یافت می شود.

کوکسیدیوئیدومیکوز (تب دره)

کوکسیدیوئیدومیکوزیس که توسط قارچ Coccidioides ایجاد می شود، می تواند ریه های شما را آلوده کند و به ندرت به سایر قسمت های بدن شما منتقل شود. بیشتر در کالیفرنیا و آریزونا رایج است.

بلاستومیکوزیس بلاستومایسس، قارچی که باعث بلاستومایکوز می شود، معمولاً استخوان ها، پوست و ریه های شما را آلوده می کند. به ندرت می تواند مغز و نخاع شما را نیز آلوده کند.

آسپرژیلوزیس آسپرژیلوس، کپکی که باعث آسپرژیلوزیس می شود، می تواند انواع مختلفی از عفونت های ریوی، از جمله آسپرژیلوزیس برونکوپولمونری آلرژیک و آسپرژیلوزیس مزمن ریوی را ایجاد کند.

عفونت ادراری کاندیدیایی. باکتری ها باعث بیشتر عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) می شوند، اما برخی از آنها توسط مخمرهایی مانند کاندیدا ایجاد می شوند.

کاندیدیازیس تهاجمی گونه های مختلف کاندیدا باعث کاندیدیازیس مهاجم می شوند. می تواند قلب، خون (کاندیدمی)، مغز، چشم ها (اندوفتالمیت)، استخوان ها یا سایر قسمت های بدن شما را آلوده کند.

پنوموسیستیس پنومونی (PJP)

این قارچ می تواند ریه های شما را آلوده کرده و باعث پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی (PJP) شود.

علت و علائم

عفونت قارچی بستگی به نوع عفونت قارچی شما و کجای بدن شما دارد. علائم بیشتر روی پوست، ناخن ها یا غشاهای مخاطی شما (مانند دهان، گلو یا واژن) دیده می شود. گاهی اوقات ممکن است علائم عفونت در ریه ها، مغز، چشم، مجرای روده یا سینوس ها داشته باشد

علائم عفونت های سطحی یا زیر جلدی

نشانه های عفونت های سطحی یا زیر جلدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خارش، درد، قرمزی یا بثورات در ناحیه آسیب دیده
• ناخن های تغییر رنگ، ضخیم یا ترک خورده
• درد هنگام غذا خوردن، از دست دادن چشایی یا لکه های سفید در دهان یا گلو
• یک توده بدون درد در زیر پوست شما

علائم عفونت قارچی در ریه ها عبارتند از:

• سرفه، گاهی اوقات سرفه خونی
• خستگی (خستگی)
• تب
• تنگی نفس
• دردهای عضلانی
• درد مفاصل
• سردرد
• عرق شبانه

سایرعلائم عفونت قارچی

علائم عفونت قارچی در سایر قسمت های بدن شما عبارتند از:

• عفونت قارچی در مغز یا اطراف آن: سردرد، تب، گردن درد، تهوع/استفراغ، حساسیت به نور، گیجی
• عفونت قارچی چشم: درد، قرمزی، ترشح، تاری دید، اشک ریزش، حساسیت به نور
• عفونت قارچی دستگاه روده شما: درد شکم، تهوع، استفراغ
• عفونت قارچی سینوس های شما: تب، احتقان بینی، سردرد، تورم یک طرفه صورت، درد صورت

علت عفونت قارچی

مخمر، کپک ها و انواع دیگر قارچ ها باعث عفونت قارچی می شوند. بیشتر قارچ ها در افراد بیماری ایجاد نمی کنند، اما تعداد کمی از آنها این کار را می کنند. برخی از عفونت‌ها فرصت‌طلب هستند، به این معنی که معمولاً باعث عفونت نمی‌شوند، اما می‌توانند از موقعیت‌های خاصی مانند ضعف سیستم ایمنی استفاده کنند.

برخی از قارچ‌های رایج که می‌توانید از آن‌ها به عفونت مبتلا شوید عبارتند از:

درماتوفیت ها درماتوفیت ها گروهی از قارچ ها هستند که از کراتین، ماده ای در مو، ناخن و لایه بیرونی پوست شما زندگی می کنند.
کاندیدا. کاندیدا آلبیکنس مخمری است که به طور طبیعی روی بدن شما زندگی می کند، معمولاً بدون ایجاد مشکل. تحت شرایط خاص، می تواند بیش از حد رشد کند و باعث خارش و قرمزی شود. به ندرت می تواند باعث عفونت های جدی شود.
قارچ های محیطی که در خاک یا آب زندگی می کنند. به عنوان مثال می توان به هیستوپلاسما، کوکسیدیوئید، بلاستومایسس و آسپرژیلوس اشاره کرد.

راه های انتقال

راه های رایج برای ابتلا به عفونت های قارچی عبارتند از:

• از فضاهای عمومی مرطوب، مانند دوش و رختکن.
• از طریق شکستگی در پوست یا آسیب.
• از تنفس قارچ از محیط (مانند خاک یا گرد و غبار).
• از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، که می‌تواند به برخی از قارچ‌هایی که به‌طور طبیعی در بدن شما یافت می‌شوند اجازه دهد که خارج از کنترل رشد کنند.
• شما می توانید برخی از عفونت های درماتوفیت را از تماس مستقیم با شخص یا حیوان آلوده دریافت کنید.

آیا عفونت های قارچی مسری هستند؟

برخی از بیماری های قارچی سطحی مانند کرم حلقوی می توانند از طریق تماس مستقیم از فردی به فرد دیگر سرایت کنند. مطالعات نشان می دهد که عفونت های پنوموسیستیس جیرووسی نیز می توانند از فردی به فرد دیگر سرایت کنند. سایر عفونت های عمیق، مانند قارچی که از محیط به ریه های خود تنفس می کنید، معمولا مسری نیستند.

تشخیص عفونت قارچی

نحوه تشخیص بیماری قارچی توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بستگی به جایی دارد که در بدن شما وجود دارد. آنها ممکن است به دنبال نشانه‌های قارچ در نمونه‌های شما باشند – یا سعی کنند قارچ را پرورش دهند:

ناخن (ناخن کوتاه)
خون
بلغم (خلط)
مایع اطراف مغز و نخاع شما (مایع CNS)
ادرار کردن (ادرار)
مایع از چشم شما (ترشحات)
ترشحات واژن
اگر آنها فکر می کنند که شما یک عفونت قارچی در ریه ها، مغز یا سایر اندام های داخلی خود دارید، ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی انجام دهند تا علائم عفونت را جستجو کنند.

درمان

بسیاری از عفونت‌های قارچی را می‌توان با داروهای ضد قارچ که قارچ‌ها را در داخل و روی بدن شما از بین می‌برد، درمان کرد. نوع دارویی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تجویز می کند بستگی به محل قارچ دارد.

برخی از درمان ها ممکن است بدون نسخه (بدون نسخه یا OTC) در دسترس باشند، اما ایده خوبی است که قبل از درمان عفونت قارچی با ارائه دهنده خود مشورت کنید.

چه داروهایی برای درمان آنها استفاده می شود؟

برای درمان یک بیماری قارچی، پزشک ممکن است درمان ضد قارچی را به شکل زیر تجویز کند:

داروهای خوراکی (قرص).
داروی IV که در مطب پزشک یا بیمارستان مستقیماً در رگ به شما داده می شود.
لوسیون، کرم یا پودر.
دهانشویه یا پاستیل.
قطره چشم
شامپو.

پیشگیری

راه های کاهش خطر ابتلا به عفونت های قارچی مختلف شامل رعایت بهداشت فردی و محافظت از خود در برابر قارچ هایی است که در محیط یافت می شوند. نکاتی برای جلوگیری از عفونت قارچی عبارتند از:

بعد از کثیف شدن یا عرق کردن دوش بگیرید. اجازه ندهید نواحی پوستتان مرطوب بماند.

در حمام های عمومی، دوش ها یا رختکن ها با پای برهنه راه نروید.

لباس زیر تمیز، خشک و نخی بپوشید.

مراقب دندان ها و دهان خود باشید.

لنزهای تماسی را طبق دستور پزشک خود تمیز کنید و از آن استفاده کنید.

ناخن های خود را کوتاه و تمیز نگه دارید.

آنتی بیوتیک ها را فقط طبق دستور مصرف کنید. اگر به مدت طولانی آنتی بیوتیک مصرف کنید، مخمر می تواند در بدن شما بیش از حد رشد کند و باعث عفونت شود.

تجهیزات ورزشی، حوله یا سایر وسایل شخصی را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.

هنگام کار با خاک از لباس های محافظ مانند دستکش، چکمه، شلوار بلند و پیراهن آستین بلند استفاده کنید. اگر در منطقه ای زندگی می کنید که معمولاً در آن وجود دارد، از ماسک N95 استفاده کنید تا از تنفس قارچ مضر جلوگیری کنید.