نارسایی قلبی زمانی رخ می دهد که عضله قلب آنطور که باید خون را پمپاژ نمی کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، اغلب خون برگشت می‌کند و مایع می‌تواند در ریه‌ها جمع شود و باعث تنگی نفس شود.

برخی از بیماری های قلبی به تدریج قلب را ضعیف یا سفت می کند تا بتواند خون را به درستی پر و پمپ کند. این شرایط شامل تنگی عروق در قلب و فشار خون بالا است.

درمان مناسب ممکن است علائم این بیماری را بهبود بخشد و ممکن است به برخی از افراد کمک کند عمر طولانی تری داشته باشند. تغییر سبک زندگی می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد. سعی کنید وزن کم کنید، ورزش کنید، نمک کمتری مصرف کنید و استرس را مدیریت کنید.

اما نارسایی قلبی می تواند تهدید کننده زندگی باشد. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است علائم شدیدی داشته باشند. برخی ممکن است به پیوند قلب یا دستگاهی برای کمک به قلب برای پمپاژ خون نیاز داشته باشند.

نارسایی قلبی گاهی اوقات نارسایی احتقانی قلب نامیده می شود.

علائم نارسایی قلب

اگر نارسایی دارید، قلب شما نمی تواند خون کافی برای رفع نیازهای بدنتان را تامین کند.

علائم ممکن است به کندی ایجاد شود. گاهی اوقات، علائم به طور ناگهانی شروع می شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس با فعالیت یا در حالت دراز کشیدن.
• خستگی و ضعف.
• تورم در پاها، مچ پا و پاها.
• ضربان قلب سریع یا نامنظم.
• کاهش توانایی ورزش کردن.
• خس خس سینه.
• سرفه ای که از بین نمی رود یا سرفه ای که مخاط سفید یا صورتی همراه با لکه های خونی ایجاد می کند.
• تورم ناحیه شکم.
• افزایش وزن بسیار سریع از تجمع مایعات.
• حالت تهوع و بی اشتهایی.
• مشکل در تمرکز یا کاهش هوشیاری.
• درد قفسه سینه اگر نارسایی قلبی ناشی از حمله قلبی باشد.

چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم؟

اگر فکر می کنید ممکن است علائم نارسایی قلبی داشته باشید، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر یکی از موارد زیر را دارید با 115 تماس بگیرید یا با کمک پزشکی اورژانسی تماس بگیرید:

• درد قفسه سینه.
• غش یا ضعف شدید.
• ضربان قلب سریع یا نامنظم همراه با تنگی نفس، درد قفسه سینه یا غش.
• تنگی نفس ناگهانی و شدید و سرفه های مخاطی سفید یا صورتی و کف آلود.

این علائم ممکن است به دلیل نارسایی قلبی باشد. اما بسیاری از دلایل احتمالی دیگر نیز وجود دارد. سعی نکنید خودتان را تشخیص دهید.

در اورژانس، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی آزمایش‌هایی را انجام می‌دهند تا بفهمند علائم شما به دلیل نارسایی قلبی است یا چیز دیگری.

اگر نارسایی دارید و موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• علائم شما ناگهان بدتر می شود.
• شما دچار یک علامت جدید می شوید.
• در عرض چند روز 2.3 کیلوگرم یا بیشتر اضافه می کنید.

چنین تغییراتی می تواند به این معنی باشد که نارسایی قلبی موجود بدتر می شود یا اینکه درمان موثر نیست.

چه چیزی باعث نارسایی قلب می شود؟

نارسایی قلبی می تواند ناشی از ضعف، آسیب دیدگی یا سفت شدن قلب باشد.

اگر قلب آسیب دیده یا ضعیف شود، حفره های قلب ممکن است کشیده شده و بزرگتر شوند. قلب نمی تواند مقدار مورد نیاز خون را پمپاژ کند.

اگر اتاق‌های پمپاژ اصلی قلب که بطن‌ها نامیده می‌شوند، سفت باشند، نمی‌توانند بین ضربان‌ها با خون کافی پر شوند.

عضله قلب می تواند در اثر برخی عفونت ها، مصرف زیاد الکل، مصرف غیرقانونی مواد مخدر و برخی داروهای شیمی درمانی آسیب ببیند. ژن های شما نیز می توانند نقش داشته باشند.

هر یک از شرایط زیر نیز می تواند به قلب آسیب برساند یا ضعیف کند و باعث نارسایی قلبی شود:

بیماری عروق کرونر و حمله قلبی : بیماری عروق کرونر شایع ترین علت نارسایی قلبی است. این بیماری از تجمع رسوبات چربی در شریان ها ناشی می شود. رسوبات رگ ها را باریک می کنند. این جریان خون را کاهش می دهد و می تواند منجر به حمله قلبی شود.

فشار خون بالا : این بیماری که فشار خون نیز نامیده می شود، قلب را مجبور می کند تا برای پمپاژ خون در بدن، بیشتر از آنچه باید کار کند. با گذشت زمان، کار اضافی می تواند عضله قلب را خیلی سفت یا ضعیف کند تا بتواند به درستی خون را پمپاژ کند.

بیماری دریچه قلب: دریچه های قلب جریان خون را به درستی حفظ می کنند. اگر دریچه ای به درستی کار نکند، قلب باید برای پمپاژ خون بیشتر کار کند. این می تواند به مرور زمان قلب را ضعیف کند.

التهاب عضله قلب که میوکاردیت نیز نامیده می شود: میوکاردیت بیشتر توسط یک ویروس از جمله ویروس COVID-19 ایجاد می شود و می تواند منجر به نارسایی قلبی سمت چپ شود.

نقص مادر زادی: اگر قلب و حفره‌ها یا دریچه‌های آن به درستی تشکیل نشده باشند، سایر قسمت‌های قلب باید برای پمپاژ خون سخت‌تر کار کنند. این ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود.

ریتم نامنظم قلب که به آن آریتمی می گویند: ریتم های نامنظم قلب ممکن است باعث شود که قلب بیش از حد تند شود و کار اضافی برای قلب ایجاد کند. ضربان قلب آهسته نیز ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود. درمان ریتم نامنظم قلب ممکن است نارسایی قلبی را در برخی افراد معکوس کند.

علل ناگهانی نیز عبارتند از:

• واکنش های آلرژیک.
• هر بیماری که کل بدن را درگیر کند.
• لخته شدن خون در ریه ها.
• عفونت های شدید
• استفاده از داروهای خاص.
• ویروس هایی که به عضله قلب حمله می کنند.

نارسایی قلبی معمولاً با اتاقک پایین سمت چپ قلب که بطن چپ نامیده می شود شروع می شود. این اتاقک اصلی پمپاژ قلب است. اما نارسایی قلبی می تواند سمت راست را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اتاقک پایین سمت راست قلب، بطن راست نامیده می شود. گاهی اوقات نارسایی قلبی هر دو طرف قلب را تحت تاثیر قرار می دهد.

عوامل خطر

بیماری ها و شرایطی که خطر نارسایی قلبی را افزایش می دهند عبارتند از:

بیماری عروق کرونر: شریان های باریک ممکن است عرضه قلب به خون غنی از اکسیژن را محدود کند و در نتیجه عضله قلب ضعیف شود.

حمله قلبی: حمله قلبی نوعی بیماری عروق کرونر است که به طور ناگهانی رخ می دهد. آسیب به عضله قلب در اثر حمله قلبی ممکن است به این معنی باشد که قلب دیگر نمی تواند آنطور که باید پمپاژ کند.

بیماری دریچه قلب: داشتن دریچه قلب که به درستی کار نمی کند، خطر نارسایی قلبی را افزایش می دهد.

فشار خون بالا: وقتی فشار خون بالاست، قلب سخت تر از آنچه که باید کار می کند.

ضربان قلب نامنظم: ضربان قلب نامنظم، به خصوص اگر بسیار مکرر و سریع باشد، می تواند عضله قلب را ضعیف کرده و باعث نارسایی قلبی شود.

بیماری قلبی مادرزادی: برخی از افرادی که به نارسایی قلبی مبتلا می شوند با مشکلاتی متولد شده اند که بر ساختار یا عملکرد قلب آنها تأثیر می گذارد.

دیابت : ابتلا به دیابت خطر ابتلا به فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد.

آپنه خواب : این ناتوانی در تنفس صحیح در طول خواب منجر به کاهش سطح اکسیژن خون و افزایش خطر ضربان قلب نامنظم می شود. هر دوی این مشکلات می توانند قلب را ضعیف کنند.

چاقی: افرادی که چاقی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند.

عفونت های ویروسی: برخی از عفونت های ویروسی می توانند به عضله قلب آسیب برسانند.

داروهایی که ممکن است خطر نارسایی قلبی را افزایش دهند عبارتند از:

برخی از داروهای دیابت: داروهای دیابت روزیگلیتازون (آواندیا) و پیوگلیتازون (Actos) خطر نارسایی قلبی را در برخی افراد افزایش می‌دهند. بدون مشورت با پزشک خود، مصرف این داروها را قطع نکنید.

برخی از داروهای دیگر: سایر داروهایی که ممکن است منجر به نارسایی قلبی یا مشکلات قلبی شوند عبارتند از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و برخی از داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، سرطان، بیماری‌های خونی، ضربان قلب نامنظم، بیماری‌های سیستم عصبی، شرایط سلامت روان، مشکلات ریوی و ادراری استفاده می‌شوند.

سایر عوامل خطر نارسایی قلبی عبارتند از:

• پیری: توانایی کار قلب با افزایش سن کاهش می یابد، حتی در افراد سالم.
• مصرف الکل: نوشیدن بیش از حد الکل ممکن است عضله قلب را ضعیف کرده و منجر به نارسایی قلبی شود.
• سیگار کشیدن یا استفاده از تنباکو: اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. استفاده از تنباکو خطر بیماری قلبی و نارسایی قلبی را افزایش می دهد.

عوارض

اگر نارسایی سلامتی دارید، مهم است که معاینات بهداشتی منظم داشته باشید، حتی اگر علائم بهبود یابد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند شما را معاینه کند و آزمایش هایی را برای بررسی عوارض انجام دهد.

عوارض نارسایی قلبی به سن، سلامت کلی و شدت بیماری قلبی بستگی دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

آسیب یا نارسایی کلیه: نارسایی قلبی می تواند جریان خون به کلیه ها را کاهش دهد. بدون درمان، این می تواند باعث نارسایی کلیه شود. آسیب کلیه ناشی از نارسایی قلبی می تواند برای درمان نیاز به دیالیز داشته باشد.

سایر مشکلات قلبی: نارسایی قلبی می تواند باعث تغییر در اندازه و عملکرد قلب شود. این تغییرات ممکن است به دریچه های قلب آسیب برساند و باعث ضربان نامنظم قلب شود.

آسیب کبدی: نارسایی قلبی می تواند باعث تجمع مایعات شود که فشار زیادی به کبد وارد می کند. این مایع پشتیبان می تواند منجر به زخم شود که کارکرد صحیح کبد را دشوارتر می کند.

مرگ ناگهانی قلبی: اگر قلب ضعیف باشد، به دلیل ریتم نامنظم خطرناک قلب، خطر مرگ ناگهانی وجود دارد.

پیشگیری

یکی از راه های پیشگیری از نارسایی قلبی، درمان و کنترل شرایطی است که می تواند باعث آن شود. این شرایط شامل بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، دیابت و چاقی است.

برخی از همان تغییرات سبک زندگی که برای مدیریت نارسایی قلبی استفاده می شود نیز ممکن است به پیشگیری از آن کمک کند. این نکات برای سلامت قلب را امتحان کنید:

• سیگار نکشید
• به اندازه کافی ورزش کنید.
• غذاهای سالم بخورید.
• وزن سالم را حفظ کنید.
• استرس را کاهش و مدیریت کنید.
• داروها را طبق دستور مصرف کنید.

درمان نارسایی قلبی

درمان نارسایی قلبی بستگی به شدت علائم، علت زمینه‌ای و وضعیت کلی سلامتی بیمار دارد. هدف اصلی درمان، کنترل علائم، بهبود کیفیت زندگی و کند کردن پیشرفت بیماری است. درمان معمولاً ترکیبی از موارد زیر است:

1.داروها

داروهای مختلفی برای درمان نارسایی قلبی استفاده می‌شوند که هر کدام مکانیسم اثر خاصی دارند. برخی از داروهای رایج عبارتند از:

مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE inhibitors): این داروها به گشاد شدن عروق خونی کمک کرده و فشار خون را کاهش می‌دهند. همچنین از آسیب بیشتر به قلب جلوگیری می‌کنند. داروهایی مانند کاپتوپریل، انالاپریل و لیزینوپریل در این دسته قرار می‌گیرند.

مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs): این داروها عملکردی مشابه مهارکننده‌های ACE دارند و در افرادی که نمی‌توانند مهارکننده‌های ACE را تحمل کنند، استفاده می‌شوند. داروهایی مانند لوزارتان و والزارتان نمونه‌هایی از این دسته هستند.

بتا بلوکرها: این داروها ضربان قلب را کاهش داده و فشار خون را پایین می‌آورند. همچنین به کاهش بار قلب کمک می‌کنند. کارودیلول، متوپرولول و بیزوپرولول از بتا بلوکرهای رایج هستند.

دیورتیک‌ها (ادرارآورها): این داروها با افزایش دفع ادرار، مایعات اضافی بدن را خارج می‌کنند و به کاهش علائمی مانند تنگی نفس و تورم کمک می‌کنند. فوروزماید و هیدروکلروتیازید از دیورتیک‌های رایج هستند.

گلوکوزیدهای قلبی (دیژیتالیس): این داروها به تقویت انقباض قلب و بهبود جریان خون کمک می‌کنند. دیگوکسین یکی از داروهای این گروه است.

مهارکننده‌های SGLT2: این داروها که در ابتدا برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می‌شدند، نشان داده‌اند که در درمان نارسایی قلبی نیز مفید هستند. داپاگلیفلوزین و امپاگلیفلوزین مثال‌هایی از این گروه هستند.

مهارکننده‌های ARNI: این داروها ترکیبی از یک ARB و یک مهارکننده نپریلیزین هستند و در برخی از بیماران با نارسایی قلبی بهبودی ایجاد می‌کنند. والزارتان/ساکوبیتریل از داروهای این دسته است.

2.تغییر سبک زندگی:

تغییراتی در سبک زندگی می‌تواند به مدیریت این بیماری کمک کند. این تغییرات عبارتند از:

رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای کم نمک، کم چرب و غنی از میوه، سبزیجات و غلات کامل توصیه می‌شود.
ورزش منظم: ورزش سبک تا متوسط به تقویت قلب و بهبود عملکرد آن کمک می‌کند. پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری از ورزش‌های مناسب هستند. با این حال، قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید.
ترک سیگار: سیگار کشیدن برای سلامت قلب بسیار مضر است و باید ترک شود.
محدود کردن مصرف الکل: مصرف الکل می‌تواند نارسایی قلبی را بدتر کند.
کنترل وزن: حفظ وزن مناسب به کاهش بار قلب کمک می‌کند.
مدیریت استرس: استرس می‌تواند علائم نارسایی قلبی را بدتر کند. تکنیک‌های آرام‌سازی مانند یوگا و مدیتیشن می‌توانند مفید باشند.

3.نظارت منظم و پیگیری:

مراجعه منظم به پزشک برای بررسی علائم و تنظیم دوز داروها ضروری است.
پیگیری دقیق وزن، فشار خون و ضربان قلب می‌تواند به مدیریت بیماری کمک کند.
انجام آزمایش‌های دوره‌ای برای ارزیابی عملکرد قلب و کلیه‌ها توصیه می‌شود.

4. سایر درمان ها

در برخی موارد، ممکن است درمان‌های پیشرفته‌تری نیز مورد نیاز باشد، از جمله:

دستگاه‌های پزشکی:
دفیبریلاتور قابل کاشت (ICD): این دستگاه با تشخیص ضربان قلب نامنظم و خطرناک، شوک الکتریکی برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب ارسال می‌کند.
دستگاه پیس میکر: این دستگاه ریتم قلب را تنظیم می‌کند.
دستگاه کمک بطنی چپ (LVAD): این دستگاه به پمپاژ خون توسط قلب ضعیف کمک می‌کند.
جراحی: در برخی موارد، جراحی برای ترمیم یا جایگزینی دریچه قلب، ترمیم عروق کرونر یا پیوند قلب ممکن است لازم باشد.